Kun je je voorstellen dat sommige mensen in Afrika gelukkiger zijn dan wij? Hoe komt dat dan? That's quite easy, die mensen zijn dankbaar. Dankbaar voor wat ze hebben, en dat ze leven. Waarom zijn wij dan zo ondankbaar, of zijn wij gewoon verwend? Dus waarom zouden wij jaloers zijn om de mensen 'die alles hebben', want misschien hebben ze wel niet álles. Weet jij zeker dat zij happier zijn dan jij bent? Misschien is er wel iets aan de hand, achter al die rozengeur en maneschijn. Maar dat ter zijde, zijn die mensen in Afrika dan ook jaloers op ons?
Waarom zijn wij ondankbaar? Soms is het geen kwestie van ondankbaarheid, maar is het zo'n alledaagse situatie geworden dat je er niet stil bij staat dat je ondankbaar of verwend bezig bent. Sommige mensen zeggen: ,,Ondankbaarheid is de grootste vorm van arrogantie.'' Is that true? Ik denk van wel, je mag dan verwaand zijn, maar dat wil niet wegnemen dat je manieren moet hebben.
Ik heb nog wel een mooi voorbeeldje van ondankbaarheid. Er was dus dat meisje, X. Mijn vriendin T kwam met het idee een soort fotoshoot te doen, omdat ik veel bezig was met fotografie. Nou T zou de styling en visagie doen, dan zou ik de foto's schieten. We zochten dus een model, en aangezien X een paar foto;s nodig had, stelden we voor dat we met z'n 3en bij mijn huis zouden afspreken zodat we een shoot in het park konden doen. T was al gearriveerd, en waren we al een beetje begonnen met alles klaarzetten e.d. We wachtten dus op X, die even later ook bij mijn huis aankwam. En daar begon het al, mijn ouders waren toen ook thuis, en ze gaf hun niet eens een hand, of stelde zichzelf voor? We gingen aan de slag met allerlei kledingcombinaties en make-up, en op naar het park. Eenmaal daar wat foto's geschoten. Toen we ze bekeken op de computer waren ze best goed gelukt. Die avond had X nog een feest, en vroeg ze of we misschien haar make-up en haar wilden doen. Natuurlijk wilden we dat wel voor haar doen, dus helemaal opgetut vertrok ze -zonder ook maar een woord van dank aan ons, of een woordwisseling te hebben gehad met mijn ouders- naar huis. De dagen erna hadden we de foto's uitgewisseld en het enige wat er gezegd werd, was dat ze best goed gelukt waren. Het punt is, ik weet niet of ik veeleisend ben, maar ik verwacht nadat wij een shoot hebben geregeld we toch wel bedankt worden, ookal zeg je dan ,,geen dank'', Ik noem het fatsoen hebben.
Even over het feit dat sommige mensen het állemaal hebben, leuk voor ze, maar wees gewoon happy met je leven, want je zult altijd wel iets tekort komen.
Just love your life!
