Some call it arrogant you call it confident?

Arrogantie, zelfvertrouwen? Bijna geen verschil, ofja, voor sommige mensen dan.. Ik zie het toch steeds vaker gebeuren. Kun je het je nog herinneren toen je in de brugklas zit? Je was nog jong en klein, en eigenlijk gaf je alleenmaar om goede cijfers. In je tweede jaar begon je goed, maar naarmate het einde van het jaar naderde gaat het  meer om je status en reputatie op school dan waar school eigenlijk om zou moeten draaien. En ja dan in je derde jaar zink je toch wel een heel stuk dieper met de gedachte dat een goede reputatie en een hoge status hebben, belangrijk voor je is. Maar staat arrogantie  gelijk aan status? Kun je ook een hoge status hebben en daarbij ook niet nep-aardig doen?

Waarom zijn mensen arrogant? Denken ze dat ze op die manier meer vrienden krijgen, meer aandacht? Ze doen zo neerbuigend tegen anderen, ze voelen zich veel meer, maar ze zijn echt niet meer waard. Het valt me trouwens wel op qua meisjes, zijn de populaire, zogezegd ‘mooie’ meisjes toch wel degenen die arrogant zijn. Ik bedoel, het is maar schijn bij hen, nietwaar? Het zit alleen aan de buitenkant, dan kun je wel veel aandacht krijgen enzo, maar dan gaat het toch alleenmaar om je uiterlijk. Nemen mensen je dan wel serieus? Zullen mensen dan met je omgaan omdat je ‘mooi’ en populair bent, of omdat je zo’n goede karaktereigeschappen hebt?

Wordt arrogantie opgenomen in onze maatschappij? Wordt het tegenwoordig als ‘normaal’ beschouwd? Want deze dag zijn toch zoveel mensen arrogant, als ik erbij wil horen moet ik ook arrogant worden? Eh dacht het even niet, zo werkt het even niet. Misschien ben je wel gewoon jaloers, dat die andere zoveel zelfvertrouwen hebben, en heb jij niet eens door dat die mensen gewoon puur arrogantie zijn.

Maar is arrogantie een overdreven vorm van zelfvertrouwen en loopt het gewoon in elkaar over?

sadness,,