When it all falls down

We are the ones holding fear in our lives.

Maybe I shouldn't be that realistic.. after all.

Juli 2012 schreef ik iets over realistisch zijn en over dat ik juist zoveel wilde doen en zoveel dingen wilde maar ik ook realistisch moest zijn en ik niet al mijn dromen waar zou kunnen maken. Ik scheef ook over mijn perfect man: 'Ik wil in Parijs wonen met een hopeloos romantische Fransman, in een appartement in het centrum met een balkonnetje waarvan je de Eiffeltoren kunt zien.' Dat is hoe dan ook niet uitgekomen tot nu toe, ik zou echt niet weten hoe ik dat nog niet voor elkaar heb kunnen krijgen ahum. Maar het ging erom dat ik juist zo graag iemand wilde die hetzelfde beeld over romantiek had als ik, vandaar hopeloos romantisch. Waarom ik een fransman wilde weet ik eigenlijk niet, ik vind franse mannen eigenlijk helemaal niet zo leuk. 

But as time passes and we get older, we learn some things. Zo heb ik geleerd wat echte onvoorwaardelijke liefde is. Maar dat is niet wat mij verbaasde. Ik heb namelijk ook geleerd wat echte romantiek is: echte romantiek is wanneer je vriend je niet mee kan nemen naar Parijs, hij Parijs naar jou brengt. Inclusief croissants, stokbrood, brie en rozen. En heeft hij, hoe krijgt hij het toch voor elkaar, een gestreept shirt aan -how french-, een moustache en een baret op. 

'nd that's what I call romance, nu denk ik wel twee keer na voordat ik zoiets belachelijks wil als een hopeloos romantische fransman -die ik niet waarschijnlijk niet eens zo leuk vind- als ik nu iets tien keer beters heb. 

Perfect romance part 2

Remember last year, when I wrote a post about my friend's engangementparty? I was just so blown away by all the things he did for me. And I wanted to have more nights like those, well my wish came true because yesterday it was time for my friend's wedding party. I had a wonderful night, I really did. My heels were killing my feet cause I walked to the station, with Him though, that did make it all a little better.

We danced, we laughed, we had fun and smiled to each other the whole night. I had a great night and I hope the bride did as well. I wish her all the luck and love in the world for her marriage.

I was a little doubtful about the guy, what would happen next. But as you all know it all turned out fine. You can read the story of us here. It all started at the engagementparty. Thank you!

I just hope for all of you that someday you will find the love of you life, have a beautiful wedding dress, have a lovely wedding party and spend the rest of your life together with him! Just remember that love conquers all ♥ 

The key to happiness

De sleutel tot gelukkig zijn is keuzes maken, de goede keuzes. Ik zal je nu al zeggen, als jij gelukkig wilt zijn, moet je voor jezelf gaan. Je moet kiezen voor jezelf. Waarschijnlijk zullen veel mensen nu van mij zeggen dat ik een ongelooflijke egoïstische bitch ben, maar eigenlijk maakt me dat helemaal niks uit, want ik heb wel geleerd, dat ik voor mezelf moet kiezen.

In deze maatschappij wordt het misschien beschouwd als iets dat absoluut niet kan, in vele culturen is het enorm belangrijk om het geluk van anderen voorop te zetten en voor anderen te kiezen. In China moet je bijvoorbeeld altijd zorgen voor je ouders als zij later te oud zijn om dat voor zichzelf te doen. Ik snap dat wel hoor, echt wel. Het is natuurlijk fijn als je anderen gelukkig maakt door hen te helpen. Maar weet je wat het is, je kunt anderen wel blijven helpen en verantwoordelijkheid voor hen nemen, maar uiteindelijk word je daar ontzettend moe van

In the end

In the end the only things that count is to love and to be loved.

The story of us

Do you remember the little story I told you guys about an engagement party from my classmate? I thought that you maybe want to know how this ended? How it is with that guy? If I still speak to him and did have more nights like those? Let me tell you first that everything's alright, with me, with him and with us. It's almost a year ago now, the engagement party and at this time The guy and me are today happily ten months together.

I will tell you our story. As you may know if you read the post, or not know, it all started at my classmate's engagement party. I was at my room in Nijmegen where I study and I was, of course, a little late because I underestimated the time I had for getting dressed and getting my hair done. So I had to hurry to get it all done on time. I also had to hurry to be on time at the train station. Of course I was a little unlucky and my train didn't ride, so I had to take a bus to Arnhem, where the party was. I had a little luck on my side, cause I did catch the bus on time. While sitting in the bus I was talking over the phone with The guy about how ridiculous we felt in our outfit in the public transportation. The guy who was sitting next to me just smiled a little scary to me and tried to look at my screen, he couldn't read what I was saying. At a given moment I started talking about dates and said I didn't have a date for that night. I didn't mean anything at all with that statement, I just hoped that he said that he didn't have a date either so that I wasn't the only one. Turned out that nobody had a date. He said to me that he already wanted to ask me to be his date for the evening but he'd rather ask me in person. I was flatterd and shocked. I mean, why me? I started blushing and I think the guy next to me definitely noticed that. I said to The guy that I almost arrived at the station where I woud meet him and a few other classmates to go to the party. So I ended the conversation and said that I would wait at the taxi place.

Just a thought

If falling in love is a question of pheromones, why do people date online?

Monogamy

Nooit gedacht dat ik Dan Savage terug zou zien tijdens mijn opleiding. Dan Savage ken je waarschijnlijk wel van het MTV programma 'Savage U', waarin sex columnist Dan Savage samen met zijn 'assistente' Lauren langs Amerikaanse universiteiten gaat om een Q&A ronde te doen en studenten te helpen met relatieproblemen. In ieder geval, vandaag had ik een les basisvorming psychologie. Momenteel gaat het over genetica en evolutie van de mens, waaronder ook de manier waarop zoogdieren, dus ook mensen, hun partner kiezen en hoe dit proces is geëvolueerd. Heel interessant allemaal natuurlijk hoe een vogel hun partner kiest en in hoeverre dit overeenkomt met de manier waarop mensen hun partner kiezen, maar daar ga ik je niet mee vervelen, misschien ooit, als je daar behoefte aan hebt, kunnen we daar een keer een psychologisch en filosofisch gesprek over hebben. Maar voor nu wilde ik het eigenlijk graag hebben over monogamie.

Positieve psychologie

Aangezien ik het er wel vaker over mijn opleiding heb, leek het me wel leuk om jullie daar eens wat meer van te laten zien. Ik heb voor jullie een presentatie die ik maakte voor het vak Kwaliteitsverbetering en beleidsontwikkeling. In dat vak ging het over hoe je kwaliteit kon leveren als psycholoog zijnde, zowel hoe jij dat zelf kon doen als hoe je dat met een organisatie kon doen. Van dit vak had ik ook trainingen, in een van deze trainingen moest ik een presentatie geven. Ik wilde een presentatie doen over positieve psychologie, gewoonweg omdat ik altijd hamer op positief zijn. Bij deze.

You could be happy

De laatste tijd, eigenlijk zeker wel het afgelopen halfjaar, ben ik aan het denken over mezelf. Waar ik momenteel in mijn leven sta, hoe ik in mijn leven sta, wat ik wil worden, wat ik wil bereiken, wat ik wil gaan doen; wat ik wil in mijn leven. Misschien  komt het door mijn opleiding, het eerste jaar merk ik toch wel dat er een deel zelfanalyse in zit en als je het gedrag van anderen wilt kunnen bergijpen en beïnvloeden moet je weten wat voor gedrag je zelf toont. Om anderen te begrijpen moet je eerst jezelf begrijpen toch?

Romance intolerant

Romantiek, iets waar society ons naar laat verlangen. Hoe erg wordt er gehamerd op romantiek, kijk naar de bioscoopfilms, commercials en zelfs de advertentie op Youtube van google is om bij te smelten, die over een tweede kans. Iets waar naar men zou moeten streven volgens de oude literaire geschriften. Wat zou Hamlet van Shakespeare zonder de zin: 

'Doubt that the stars are fire, Doubt that the sun doth move his aides, Doubt truth to be a liar, But never doubt I love.'

zijn? Maar wat is romantiek? Wat vinden wij tegenwoordig nog romantisch? Ja, diner bij kaarslicht op Valentijnsdag, maar is dit nog wel echt romantiek? Bijna iedereen neemt zijn partner mee naar een restaurant op Valentijnsdag. Waarschijnlijk is het bij veel stelletjes er in gesleten, standaard met Valentijn uit eten. Wat is daar dan nog romantisch aan? Of begrijp ik het helemaal verkeerd?

Just a thought

Lately I have been watching the new MTV series Catfish. I'ts about people who fall in love online. People who meet the love of their life on the internet. Unfortunately people lie on the internet. So when Nev, the man who made the film Catfish and turned it into a tv show, helps -mostly girls- to find the truth about the person they have fallen in love with, he finds loads of doubtful things. The first episode is about Sunny who is in love with Jamison. Jamison is a 20-something handsome guy and has been in a relationship with Sunny for over 8 months. When Nev finally convinced Jamison to meet in real life with Sunny, Sunny and Nev are both shocked. It turned out that Jamison isn't a 20-something handsome guy, it's a 18year old girl named, Chelsea. So this is where my thought comes from. How can you fake a relationship for eight months and not feel any emotions? How can you fake a relationship without being emotionally involved in it for eight months? I do get that people lie on the internet and people can fake a lot. But after all, when you talk with a person a lot, you do build a band together right? And if you see you have hurt somebody, just out of revenge, how can you not feel sorry or any other emotion? I just don't get it. I know that you can fake a lot of things, that you can fake a relationship over the internet, quite easy as I see now. But a relationship for eight months without getting emotionally involved? Maybe it's just me who doesn't get it. Maybe I'm too naive and too dreamy to get those kind of things..

I just want love to be something pretty.

Great loves

Laatst heb ik weer alle seizoenen van Sex and the City gekeken. As you may know, doe ik dat redelijk vaak, maar ik geniet er nog iedere keer van. In seizoen 5, episode 1 (eigenlijk is het echt belachelijk dat ik dat ook nog uit mijn hoofd weet..) maakt Charlotte een opmerking over zogenaamde 'great loves'. Volgens een magazine kun je maar 2 'great loves' hebben. Carrie vindt dit bullshit, misschien komt het doordat ze er al 2 gehad heeft, Big en Aiden. Ik heb er dan nog geen twee gehad maar persoonlijk betwijfel ik die uitspraak ook. Waarom zou je er maar twee kunnen hebben? En waarom twee, waarom niet drie of vier? 'Great loves' zijn mooi, voelen goed en is het beste wat je kan overkomen. Maar wat houdt dat eigenlijk ik zo'n 'great love'?

That's the question

The past days I have been watching Sex and the City for hours. Now I know where my view on love comes from. Where I got inspiration for my posts. And where my love for drama comes from. Everyone needs drama in their relationship. Just to keep it a little exciting. Like people need games. But how do you know when drama kills your relationship? How do you know when there is too much drama? In season 2 is Carrie talking about relationships. And she said: 'When it comes down to relationships, how do you know when enough is enough?'.

So I got that perfect idea of love and relationships from Charlotte. And the drama from rather all the girls.

I couldn't help but wonder. Is my love for drama stronger than my pursuit of perfect love?