The thing about love

Iedereen heeft het er altijd over, klaagt erover. Is er tevreden over, is niet tevreden. Maar niemand weet het grote geheim van de superrelatie. Waarom is liefde zo moeilijk te begrijpen? Als ik heel eerlijk ben weet ik daar ook geen antwoorden op, maar ik heb wel iets anders geleerd. Ik heb geleerd hoe ik tevreden kan zijn met de liefde die ik krijg. Ik denk dat voor een deel het te maken heeft met dankbaarheid die je kunt opbrengen, maar dat zal lang niet alles zijn.

Ik denk dat het grote geheim is dat je van iemand moet houden met alles dat je hebt. Dat is het, niets meer niets minder. ALLES. Maar iedereens alles is verschillend. En daar is het grote probleem dat alles ingewikkelder maakt. We verwachten dat mensen ons liefde geven op precies dezelfde manier als dat wij hen ook geven. Want anders is het geen liefde of is het niet alles geven. Maar dat klinkt toch echt belachelijk?! Iedereen uit liefde op een andere manier. Net als dat iedereen leuke dingen doen anders ziet; voor de een is winkelen de beste bezigheid op aarde en voor de ander is winkelen de grootste hel die er bestaat, you get it?

Maar goed, alles wat je hebt. Liefde kunnen kleine dingen zijn zoals een kopje koffie zetten 's ochtends, maar ook grote dingen als een villa op Saint Tropez. Misschien is de villa niet mogelijk en brengt hij je ontbijt op bed, maar wil dat dan zeggen dat hij je niet alles geeft wat hij heeft? Nee. De essentie van deze hele mooie theorie is dat liefde niet voor iedereen hetzelfde is of hetzelfde uit. En je daarom dus ook niet boos kunt worden op de ander of niet tevreden kunt zijn met wat je krijgt.

De moreel van de theorie is dus dat je leert om tevreden te zijn met wat je kijgt van de ander, want wat voor jou alles is, is voor de ander misschien onmogelijk om jou te geven. Denk wel tevreden zijn en niet accepteren. Want accepteren is er mee leven maar niet tevreden zijn. Terwijl tevreden zijn is ermee leven en er ook tevreden mee zijn. Simple as that. Alleen omdat iedereen het anders uit betekent niet dat zij je niet alles geven wat ze hebben.

When it all falls down

We are the ones holding fear in our lives.

Maybe I shouldn't be that realistic.. after all.

Juli 2012 schreef ik iets over realistisch zijn en over dat ik juist zoveel wilde doen en zoveel dingen wilde maar ik ook realistisch moest zijn en ik niet al mijn dromen waar zou kunnen maken. Ik scheef ook over mijn perfect man: 'Ik wil in Parijs wonen met een hopeloos romantische Fransman, in een appartement in het centrum met een balkonnetje waarvan je de Eiffeltoren kunt zien.' Dat is hoe dan ook niet uitgekomen tot nu toe, ik zou echt niet weten hoe ik dat nog niet voor elkaar heb kunnen krijgen ahum. Maar het ging erom dat ik juist zo graag iemand wilde die hetzelfde beeld over romantiek had als ik, vandaar hopeloos romantisch. Waarom ik een fransman wilde weet ik eigenlijk niet, ik vind franse mannen eigenlijk helemaal niet zo leuk. 

But as time passes and we get older, we learn some things. Zo heb ik geleerd wat echte onvoorwaardelijke liefde is. Maar dat is niet wat mij verbaasde. Ik heb namelijk ook geleerd wat echte romantiek is: echte romantiek is wanneer je vriend je niet mee kan nemen naar Parijs, hij Parijs naar jou brengt. Inclusief croissants, stokbrood, brie en rozen. En heeft hij, hoe krijgt hij het toch voor elkaar, een gestreept shirt aan -how french-, een moustache en een baret op. 

'nd that's what I call romance, nu denk ik wel twee keer na voordat ik zoiets belachelijks wil als een hopeloos romantische fransman -die ik niet waarschijnlijk niet eens zo leuk vind- als ik nu iets tien keer beters heb. 

Perfect romance part 2

Remember last year, when I wrote a post about my friend's engangementparty? I was just so blown away by all the things he did for me. And I wanted to have more nights like those, well my wish came true because yesterday it was time for my friend's wedding party. I had a wonderful night, I really did. My heels were killing my feet cause I walked to the station, with Him though, that did make it all a little better.

We danced, we laughed, we had fun and smiled to each other the whole night. I had a great night and I hope the bride did as well. I wish her all the luck and love in the world for her marriage.

I was a little doubtful about the guy, what would happen next. But as you all know it all turned out fine. You can read the story of us here. It all started at the engagementparty. Thank you!

I just hope for all of you that someday you will find the love of you life, have a beautiful wedding dress, have a lovely wedding party and spend the rest of your life together with him! Just remember that love conquers all ♥ 

The key to happiness

De sleutel tot gelukkig zijn is keuzes maken, de goede keuzes. Ik zal je nu al zeggen, als jij gelukkig wilt zijn, moet je voor jezelf gaan. Je moet kiezen voor jezelf. Waarschijnlijk zullen veel mensen nu van mij zeggen dat ik een ongelooflijke egoïstische bitch ben, maar eigenlijk maakt me dat helemaal niks uit, want ik heb wel geleerd, dat ik voor mezelf moet kiezen.

In deze maatschappij wordt het misschien beschouwd als iets dat absoluut niet kan, in vele culturen is het enorm belangrijk om het geluk van anderen voorop te zetten en voor anderen te kiezen. In China moet je bijvoorbeeld altijd zorgen voor je ouders als zij later te oud zijn om dat voor zichzelf te doen. Ik snap dat wel hoor, echt wel. Het is natuurlijk fijn als je anderen gelukkig maakt door hen te helpen. Maar weet je wat het is, je kunt anderen wel blijven helpen en verantwoordelijkheid voor hen nemen, maar uiteindelijk word je daar ontzettend moe van