Confessions of a shopaholic?

De meeste vrouwen hebben wel een voorliefde voor winkelen, daar is ook helemaal niks mis mee. Maar wanneer gaat het fout, en wordt het een serieus probleem? We kennen allemaal de boeken en film van ‘shopaholic’ Becky  Bloomwood, en ergens herkennen we onszelf daar soms ook wel, nietwaar? Maar hoe ver kunnen wij gaan? En kan iets moois als winkelen nou echt een probleem worden, ik kan het bijna niet geloven. Kun je winkelen dan vergelijken met een sigaret of alcohol? Hm beetje vreemde vergelijking, maar theoretisch gezien klopt die wel. ‘Shopaholic’, misschien een beetje een extreem begrip, maar je moet de waarheid wel onderzien, en aangezien je je aardig in de schulden kunt werken, moet je ook van deze ‘verslaving’ af.

Nou Shopaholics zijn altijd wel in de buurt te vinden van winkels, net zoals Becky. Je koopt allerlei dingen die je eigenlijk niet nodig hebt, maar je koopt het toch omdat het voelt alsof het ene bepaalde ‘leegte’ opvult, dus je je gelukkiger voelt –voor zolang het moment duurt dan-. Dus ga je maar weer winkelen om je weer beter te voelen. Eigenlijk is het dus en soort cirkel waar je maar uit zien te komen.. Dan zit je dus eigenlijk ongecontroleerd geld uit te geven, en je hebt al helemaal geen besef meer van wat je überhaupt allemaal gekocht hebt. Ze gaan dus eigenlijk winkelen om even van de waarheid ‘te ontsnappen’, sommige doen het met alcohol en anderen met winkelen.
Maar hoe kom je er dan aan, zo’n shopaddiction? Ik denk zoals de oorzaken van de meeste verslavingen zal het verveling of depressie zijn. En anders misschien zelfmedelijden of verdriet, dat je jezelf wilt troosten met aankopen doen. Maar stress kan ook een oorzaak zijn toch? Stress op het werk, stress in een relatie.. Ze zoeken dus een uitweg voor hun problemen in het dagelijks leven, en zij doen dat nou eenmaal door overdreven veel geld uit te geven tijdens het winkelen.


Weetje, shopaholics hebben ook wel een soort kenmerken. Like, je kunt je niet verzetten tegen de drang iets te kopen, want je moet per se die schoenen hebben omdat die zo goed bij dat jurkje passen in combinatie meyt dat ene tasje, aha moet je daarom écht die schoenen hebben, omdat ze bij één combinatie passen? Daarbij heb je ook al meer spanning  vóór dat je überhaupt gaat winkelen, en ben je opgelucht als je eenmaal klaar bent. Wanneer je al langer bezig bent ermee, zul je ook sneller meer geld aan duurdere spullen uitgeven, en misschien die wel verstoppen. Dan krijg je dus schuldgevoelens, en we weten allemaal wel hoe  shittig dat voelt..


Waar een oorzaak is, is een gevolg. Meestal hebben zulke koopverslavingen wel dramatische gevolgen. Zoals problemen met familie, psychologische problemen of misschien doordat je je krediet zo ver overschrijd een relatie die stukloopt?


Ik denk niet dat het bij mij zover zal komen, ookal houd ik van winkelen, ik hoop toch wel dat ‘down to earth’ blijf. Echt nooit gedacht dat het tot zo’n issue zou kunnen uitlopen. Maar eh als je toch wel een shopaholic bent, moet je toch maar even hulp gaan zoeken, misschien is ‘shopaholic anonymous’ wel iets voor jou, ookal heeft het Becky niet zo heel ver geholpen..