19 February 2011

We care too much


We maken ons veel te veel zorgen over wat anderen van ons vinden en denken, nietwaar? Waarom zou X anders zoveel om alle aandacht doen? Zoals een kameleon van kleur switcht, switch jij van persoonlijkheid en karakter. Waarom maken we ons teveel zorgen? Dat kan qua uiterlijk, persoonlijkheid, acties, opleiding, relatie zijn, pff sowieso al te veel om überhaupt over na te denken eigenlijk.. I mean, ga eens nadenken, hoeveel mensen staan 's ochtends een uur voor de spiegel omdat ze henzelf mooier vinden op een andere manier? Ik denk dat meer van de helft eigenlijk niet voor zichzelf zoveel aan zijn of haar uiterlijk doet ook qua kleding, volg je de mode, om leuk te zijn, en dus in de smaak te vallen, of omdat je het zelf mooi vind? Doe geen dingen omdat anderen het ook doen / willen dat jij het doet, niemand dwingt je iets te dragen, ofweldan?

Maar ik wilde het eigenlijk even over relaties hebben, ofja, ik hoor ook steeds meer mensen zeggen dat ze 'bezig zijn' met iemand, maar als je dan vraagt of ze een relatie hebben, weten ze je geen antwoord te geven. Is het belangrijk om dat ''ja'' te antwoorden, maakt het uit wat je bent, met iemand, zegmaar, moet het een officiële naam hebben? Neetoch? Het is denk ik niet belangrijk wat je met iemand bent, als jullie je er toch goed bij voelen, is er niks aan de hand, en eveything's gonna be alright.

Met kleding e.d. kunnen we snel klaar zijn. Je ontwikkelt gewoon in de loop der tijd een eigen stijl, en die behoud je dan ook, al ontwikkelt die zich natuurlijk ook verder. Best simpel toch? En ook met de trends, die komen en gaan, ieder modeseizoen pik je de trends eruit die jij leuk vind en bij je eigen stijl passen, en daar ga je dan meer verder. Enja soms, kun je echt je hele stijl omgooien, maar dan doe je meestal ook wel een 'total make-over'. Bijvoorbeeld komt die weer ja, X, eerst was ze helemaal into r&b, standaard kleding, you should see her now.. Echt origineel kan ik het niet noemen, maar wel apart, op een beetje vreemde manier dan..



Het komt er dus op neer dat je je gaat aanpassen aan anderen om er niet buiten te vallen, om geen buitenbeentje te worden blablabla. Maar word jij daar vrolijk van? Ik niet, en ik denk op ten duur jij ook niet. Je moet niet bang zijn voor de mening van anderen. Wat is het ergste dat je kan overkomen? Uitgelachen worden? Hm, da's niet echt 'worst case scenario' wat ik me kan voorstellen. Als je het gewoon met wat zelfvertrouwen presenteert, komt het meestal ook al gelijk een stuk beter tot zijn recht. Besides, remember, die menen die je uitlachen, je moet je afvragen, zijn die wel zo blij met hoe ze zich voordoen? Zijn ze dat wel echt? Aan sommige mensen ga ik steeds meer twijfelen..