Love like a permanent marker

Laatst had ik een gesprek met een vreemde, ik weet nog steeds niet hoe hij heet. Dat is verder ook niet belangrijk. Though, hij gaf me wel weer stof om over na te denken. Het gesprek duurde vrij lang, en zoals altijd begin ik toch wel weer over het begrip liefde. Zijn standpunt was: ,, Liefde is geen illusie, permanente liefde is een illusie.'' Heeft hij gelijk en is het waar dat liefde geen illusie is? Ik ben er nog steeds niet over uit hoe ik het begrip liefde zou moeten omschrijven. Bij begrippen als soulmate, de ware en liefde denk je toch al snel aan een langere periode, misschien wel aan de cliché forever&always. Maar is dat zo vanzelfsprekend dat die begrippen met elkaar in verband staan? Na lang na denken, denk ik dat hij misschien inderdaad gelijk had, permanente liefde, het klinkt sowieso al alsof er iets niet klopt. Ik bedoel, niks is permanent eigenlijk als je het zo gaat bekijken. Daarbij vind ik het toch wel doodeng klinken. Je voor altijd binden aan één persoon.. Is het waar dat alles verandert in de wereld? Mensen veranderen, dat kunnen ze je niet vaak genoeg vertellen, wil dat dan automatisch zeggen dat de liefde tussen mensen ook veranderen? Als liefde verandert, wil dat dan toch niet zeggen dat het allemaal een grote illusie is? Liefde is er om te veranderen, omdat het een complex onderwerp is, of misschien ook wel helemaal niet, zoals die onbekende jongen tegen me zei, wil niet zeggen dat het een uitzondering is. Ja dat is nog zoiets, is liefde helemaal niet zo complex als ik denk? Is het eigenlijk maar gewoon een heel simpel onderwerp en zegt ons gevoel ons daarom wat goed voor ons is en niet? Is liefde simpel? Gaat het daarom automatisch? Dan nog, als het allemaal zo simpel is, waarom doen wij dan zo moeilijk? Is het de liefde voor de drama? Doen we het eigenlijk wel bewust?

Goed verder over het permanente eraan. Liefde verandert dus? Moet ik me dat niet eerst afvragen? Verandert liefde wel? Is verandering hetzelfde als ontwikkeling? Goed als we het erop houden dat liefde verandert, dan leidt dat meestal tot een huwelijk nietwaar? Je moet je dan gaan afvragen wat het huwelijk inhoudt. De nog steeds onbekende jongen zei dat de rede dat huwelijken zo lang stand houden een kwestie is van aanpassing. Is het waar wat hij zegt?  Ik kon me wel vinden in zijn theorie eigenlijk. Maar dat kun je ook weer reflecteren naar de liefde, denk er maar eens over na. De kunst van liefde is het in stand houden van een relatie die zich ontwikkelt, daar komt natuurlijk ook aanpassing bij kijken. Kan ik daaruit concluderen dat liefde een kwestie van aanpassing is als je het eenmaal hebt gevonden? Iets anders, soulmates, Carrie uit Sex and the City schreef er een column over, soulmates, zijn soulmates een illusie? Bestaan soulmates eigenlijk wel? Volgens dude niet, ik twijfel er nog steeds aan, aangezien mensen zich aanpassen, bestaan ze dan gelijk al niet meer. Wat is het doel van liefde? Je soulmate vinden, de ware vinden? Wat is het verschil tussen die twee anyways? Ik denk dat soulmates wel bestaan, alleen is het wel een illusie dat ze je ware liefde zijn. Ik denk dat je bestfriend eerder je soulmate is dan je lover of your life. Bij het begrip soulmate denken veel mensen wel gelijk aan de liefje, maar is dat wel zo logisch? Hij of zij, voelt alles aan bij je, weet wat die moet doen en weet meer van je dan wie dan ook. Wie zegt dat je bestfriend niet diegene is? Al kan je liefje best ook je bestfriend zijn, eigenlijk, of niet dan? Kan één persoon zoveel voor iemand anders betekenen? Ik denk dat iedereen een soulmate heeft, sommige hebben die van hem/haar alleen nog niet gevonden. Maar bij de een is zijn of haar beste vriend(in) de soulmate en bij de anders is het zijn/haar grote liefde. Voor iedereen is dat anders, maar je soulmate bestaat wel degelijk! Laten we verder gaan met mijn main question, 'Is love forever?'. Dat ligt eraan, als je liefde bedoeld, in de zin van houden van, dan zeg ik ja, als je bedoeld de gevoelens die je hebt, verliefdheid dan zeg ik nee. Ik heb het al eerder gezegd, verliefd zijn verandert in houden van. Je kan niet voor altijd verliefd zijn, maar je kan wel degelijk voor altijd van iets of iemand houden. Maar wat als, wat als gevoelens wel voor eeuwig zijn? Dan zou je voor altijd verliefd kunnen zijn. Is houden van een gevoel dan? Het liefst zou ik ook graag zeggen en geloven dat liefde voor eeuwig is, maar het is wat ze zeggen, niks is voor eeuwig. Oke het kan ook dat dat misschien wel gewoon bullshit is, maar nja dat lijkt me wel heel onwaarschijnlijk. Er zijn nog zoveel vragen te beantwoorden, maar ik kom niet verder, echt niet, Ik ben vast niet de enige die over deze hersenspinsels nadenkt, mocht je me kunnen helpen dan hoor ik dat natuurlijk graag. Hoe dan ook, Ik ben wel benieuwd naar jullie kijk op het leven, de liefde en vooral naar jullie antwoord op mijn vraag: 'Is liefde voor altijd?'.