Oppervlakkigheid, ik weet eigenlijk niet zo heel goed wat ik er van moet zeggen, ik houd absoluut niet van oppervlakkige mensen nee, maar diepgang is ook niet alles. Ik vind oppervlakkigheid sowieso een moeilijk begrip om over te praten, natuurlijk, het is subjectief wat de een oppervlakkig vindt, hoeft de ander nog niet oppervlakkig te vinden. Ook is het maar vaag, wat is nou typisch oppervlakkig gedrag? Naar appearance kijken in plaats van the inside? Het is niet dat ik een haat of afkeer tegen oppervlakkige mensen heb, integendeel, ik ga best met oppervlakkige mensen om en kan zelf af en toe ook behoorlijk oppervlakkig zijn, al meestal dan niet zo bedoeld. Maar ja, ik stoor me wel aan oppervlakkig gedrag ja, maar ik kan daar bij anderen ook geen verandering in maken. Maar is oppervlakkig gedrag een deel van je karakter, of is oppervlakkigheid een manier van gedrag dat je aanleert? Ik vraag me eigenlijk wel af of ik de enige ben die dat opvalt bij anderen, die er op let en hoe dat nou zit met oppervlakkigheid..
Het probleem is denk ik dat het gemakkelijker is om mensen, situaties, problemen of voorwerpen etc. op de oppervlakte te beroordelen. Wil dat zeggen dat oppervlakkig gedrag voortvloeit uit luiheid? Nee dat niet, maar een rede dat wij vaker alleen naar de buitenkant kijken heeft te maken met de waarde en normen van de samenleving die wij leren.
'Vaak baseren we namelijk ons oordeel op een norm die ons is geleerd door de omgeving.'
Maar natuurlijk heeft het ook te maken met onze standplaatsgebondenheid. Namelijk, iedereen kijkt anders tegen een bepaalde situatie aan. Dat komt doordat iedereen vanuit een andere plaats kijkt, Dat wil zeggen dat iemand uit een andere tijd en/of plaats anders naar die situatie kijkt dootdat diegene anders gewend is.
'Wat we gewend zijn is onze norm voor de beroodeling van de situatie.'
Het ergste is ook nog dat wij altijd alles willen weten, vooral in de categorie personen en hun relaties. We zijn erg nieuwsgierig naar het liefdesleven van onze naasten, en ook daarop passen we onze oppervlakkigheid toe. Zo vragen we ons allemaal wel eens af of het uiterlijk van een persoon bij het gedrag past en of het gedrag van die persoon past bij de relaties die die persoon heeft. Of het gedrag en uiterlijk wel overeenkomen met de omgeving waarin die zich bevindt.
'Oppervlakkigheid is toch iets wat verzonnen is door mensen die anders denken dan oppervlakkige mensen.'
Is oppervlakkigheid een verzonnen iets? Neetoch, anders zou je het niet merken, maar oppervlakkig gedrag is niet uit te leggen, het is meer een kwestie van herkennen. Maar als je het niet merkt kun je er niet echt iets van vinden..
Van de andere kant, je moet ook niet overal diepgang achter zoeken, dat is op zijn zachtst gezegd behoorlijk irritant. Je kent ze vast wel, die mensen die bij alles wast ze beoordelen diepgang zoeken. Ze willen weten waarom, welke invloeden het heeft gehad, waaruit die zijn ontstaan en ga zo maar door. Maar zij willen zo graag verdieping dat ze niet meer zien wat er eigenlijk aan de oppervlakte gebeurt. En alleen maar zoeken naar diepgang en je niet openstellen voor oppervlakkigheid, is dat dan niet oppervlakkig?
Nu is het natuurlijk de kunst om de balans te vinden tussen diepgang en oppervlakkigheid. Natuurlijk kun je beide 'groepen' veroordelen voor hun aanpak, maar dat zou ook oppervlakkig zijn. Maar veroodelen heeft niet veel zin, het heeft nauwelijks invloed op het gedrag van mensen, als je vindt dat mensen moeten veranderen moet je dieper gaan graven.
'Maar veroordelen heeft weinig zin, want aan de oppervlakte kan iedereen veranderen. Maar wat je aan de oppervlakte ziet, weerspiegelt niet altijd wat er onder gebeurt.'
Voordat aan deze tekst begon was het bij mij een kwestie van ja of nee, niet misschien. Het was oppervlakkigheid of niet, diepgaand of niet. Als iets niet oppervlakkig was associeerde ik het al vrij snel met diepgaand en vice versa, maar dieper over de balans heb ik eigenlijk niet nagedacht; dat was oppervlakkig, ja. Nu dit stuk af is, zie ik inderdaad wel in dat er toch ook wel een middenweg moet zijn, mensen die 'normaal' denken, maarja wat is normaal? Oppervlakkige mensen, normale mensen en diepgaande mensen; mensen in categorieën verdelen; dat is oppervlakkig..
Bronnen: Bram / trouw.nl / samenleving-en-ontwikkeling.infoyo.nl / weheartit.com
